Dit is Geen Dagboek: Beknopte Samenvatting van het Verhaal

Dit Is Geen Dagboek, geschreven door Erna Sassen, vertelt het verhaal van de 14-jarige Boudewijn die worstelt met het alledaagse leven na het tragische overlijden van zijn moeder. Het boek, waarin de stillevens van de auteur zijn samengevoegd met Boudewijns dagboeknotities, is een hartverscheurende roman die de lezers meeneemt op een reis door Boudewijns emoties, zijn familierelaties en zijn worstelingen met zichzelf.

Samenvatting

Het boek begint met Boudewijns eerste notitie in zijn dagboek, waarin hij vertelt over zijn moeders overlijden en zijn vaders onvermogen om daarop te reageren. Na zijn moeders dood ontwikkelt Boudewijn een obsessie met getallen en statistieken, zoals het aantal dagen sinds zijn moeders overlijden en het exacte aantal keren dat zijn vader heeft gehuild. Boudewijn zet zichzelf op een dieet van 500 calorieën per dag om controle te hebben over zijn eigen gewicht en verschijning. Hij is geobsedeerd door de dood en wil vaak zelfmoord plegen.

Boudewijns vader lijkt niet te weten wat hij moet doen om zijn zoon te helpen. Hij sluit zichzelf op in zijn kantoor en negeert Boudewijn’s behoeften. Boudewijn probeert verschillende manieren om zijn vader’s aandacht te krijgen, waaronder het vervalsen van rapporten en het saboteren van zijn eigen gezondheid, maar niets lijkt te werken. Op school wordt Boudewijn gepest door zijn voormalige beste vriend Winfred, die nu populairder is dan Boudewijn. Zijn enige vriend is zijn klasgenote Gwendolyn, met wie hij een onverwachte relatie ontwikkelt.

Ondanks de weinige aandacht van zijn vader, krijgt Boudewijn toch onverwachte steun van zijn grootouders en zijn tante. Zij bieden hem de steun en genegenheid die hij zo hard nodig heeft en helpen hem zijn emoties op een gezonde manier te uiten. Langzaam begint Boudewijn zijn obsessies met getallen en statistieken los te laten en begint hij weer contact te maken met de wereld om hem heen. Hij neemt zijn hobby’s weer op, zoals drummen en het spelen van elkaar gezelschapspellen, en hij begint zich te concentreren op positieve dingen in zijn leven.

In het laatste deel van het boek krijgt Boudewijn te maken met een nieuwe schok. Hij ontdekt dat zijn vader gevangen zit in een diepe depressie en hij realiseert zich dat hij zijn vader harder nodig heeft dan ooit tevoren. Boudewijn besluit zijn eigen gevoelens opzij te zetten en zich te concentreren op het verzorgen van zijn vader. Hij verliest zichzelf niet meer in zijn eigen problemen en vindt troost in het verzorgen van zijn vader.

FAQs

Q: Voor wie is dit boek geschikt?

A: Dit boek is geschikt voor jongvolwassenen en volwassenen die geïnteresseerd zijn in emotionele en ontwikkelingsroman. Het boek behandelt thema’s als verdriet, rouw en depressie, waardoor het geschikt is voor iedereen die worstelt met deze emoties.

Q: Is dit een zwaar boek om te lezen?

A: De thema’s die in dit boek worden behandeld zijn zeker zwaar, maar de auteur behandelt ze met zoveel lichtheid en empathie dat het boek niet overweldigend is. Het verhaal van Boudewijn is pijnlijk herkenbaar en de lezer zal zich gemakkelijk kunnen verplaatsen in zijn ervaringen. Maar het boek is niet alleen somber, de humoristische en luchtige momenten zijn even belangrijk in het boek.

Q: Zal het boek geschikt zijn voor jonge lezers?

A: Het boek is geschikt voor jonge lezers vanaf 14, maar gezien de zware thema’s en de volwassen schrijfstijl, kan het wel een uitdaging zijn om het boek te lezen. Het is belangrijk dat jongere lezers voorbereid zijn op de inhoud van het boek en dat er ruimte is om het verhaal te bespreken.

Q: Wat is het belangrijkste thema van het boek?

A: Het belangrijkste thema van het boek is rouw. Het verkent de manier waarop Boudewijn het overlijden van zijn moeder verwerkt en hoe het hem beïnvloedt in zijn dagelijks leven. Het boek toont dat rouw een individueel proces is en dat mensen op verschillende manieren omgaan met hun emoties.

Q: Hoe wordt het verhaal verteld?

A: Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Boudewijn in de vorm van dagboeknotities. Dit geeft de lezer een kijkje in de innerlijke wereld van Boudewijn en maakt het gemakkelijker om zijn ervaringen te begrijpen en te verwonderen. De auteur voegt ook stillevens toe die de emoties van Boudewijn tijdens elke fase van zijn verwerkingsproces weerspiegelen.

Q: Is het einde van het boek bevredigend?

A: Ja, het einde van het boek is bevredigend en brengt het verhaal mooi tot besluit. Boudewijns proces van acceptatie en genezing is overtuigend, en de lezer wordt beloond met een indrukwekkende en ontroerende afsluiting van zijn reis.

Dit Is Geen Dagboek is een aangrijpende roman die de lezer meeneemt op een emotionele reis door de verwerkingsfase van Boudewijn. Door de authentieke stem van Boudewijn en de prachtige stillevens van de auteur wordt de lezer meegezogen in de innerlijke wereld van de hoofdpersoon en wordt er een diepere verbinding gevormd met zijn emotionele ervaringen. Het is een boek dat empowerend is en een sterk en levensecht verhaal weergeeft.

31 afbeeldingen gevonden gerelateerd aan het onderwerp dit is geen dagboek samenvatting.

Dit is geen dagboek is een thema dat veel voorkomt in de Nederlandse literatuur en populaire cultuur. Het gaat daarbij om de vertelstijl waarin een protagonist zijn of haar verhaal vertelt zonder expliciet te vertellen dat het een dagboek is. Het idee hierachter is dat de lezer zich meer betrokken voelt bij het verhaal en de personages als ze het gevoel hebben dat ze echt een kijkje krijgen in iemands gedachten en gevoelens. In dit artikel gaan we dieper in op wat het thema inhoudt, en waarom het zo populair is. Daarnaast beantwoorden we veelgestelde vragen over dit onderwerp.

Wat is het thema “Dit is geen dagboek”?

Het thema “Dit is geen dagboek” slaat op een bepaalde vertelstijl waarbij een protagonist zijn of haar verhaal vertelt alsof het geen dagboek is. Het verhaal wordt vaak geschreven in de eerste persoon enkelvoud, waardoor de lezer het idee heeft dat hij of zij echt in het hoofd van de protagonist zit. Dit gevoel wordt nog versterkt doordat personages niet expliciet aan de lezer vertellen dat het verhaal een dagboek is, maar dat het meer lijkt alsof ze hun gevoelens en gedachtes delen met iemand anders.

Waarom is het zo’n populair thema?

Het thema “Dit is geen dagboek” is populair omdat het de lezer het gevoel geeft dat hij of zij echt deel uitmaakt van het verhaal. Doordat de protagonist zijn of haar verhaal op deze manier vertelt, alsof hij of zij de lezer in vertrouwen neemt, krijgt de lezer een veel beter en realistischer beeld van de personages. Daarbij komt dat dit soort verhalen vaak zeer emotioneel geladen zijn, waardoor de lezer zich nog meer betrokken voelt bij het verhaal. Door deze sterke emotionele connectie met de personages is het thema “Dit is geen dagboek” in staat om zowel jonge als oudere lezers aan te spreken.

Waar komt het thema vandaan?

De vertelstijl die hierbij hoort is niet nieuw. Het gebruik van een protagonist die zijn of haar verhaal vertelt alsof het geen dagboek is, gaat terug tot de oudheid. In de klassieke Griekse literatuur werd dit soort vertelstijl veel gebruikt door bekende schrijvers als Homerus en Aristoteles. In Nederland is het thema echter populair geworden in de jaren ’80 en ’90 met boeken als “Kruistocht in spijkerbroek” van Thea Beckman en “Spijt!” van Carry Slee.

Welke boeken gebruiken dit thema?

Er zijn talloze boeken die gebruik maken van het thema “Dit is geen dagboek”. Enkele voorbeelden zijn:

– “Het Schnitzelparadijs” van Khalid Boudou
– “Buitenstaanders” van Renate Dorrestein
– “Koning van Katoren” van Jan Terlouw
– “De Avonden” van Gerard Reve
– “Verdriet is het ding met veren” van Max Porter

Hoe zit het met de film en tv-series?

Het thema “Dit is geen dagboek” is ook populair in tv-series en films. Enkele bekende voorbeelden zijn “The Perks of Being a Wallflower” en “To All the Boys I’ve Loved Before”. Bij dit soort films en tv-series is het belangrijk dat de kijker het gevoel heeft echt deel uit te maken van de belevingswereld van de hoofdpersoon.

Hoe draagt dit thema bij aan het verhaal?

Doordat de lezer of kijker zich zo betrokken voelt bij de personages, draagt het thema “Dit is geen dagboek” bij aan de geloofwaardigheid van het verhaal. De emoties en gevoelens van de protagonist komen veel realistischer over en daardoor is het verhaal waarschijnlijk ook veel aangrijpender. Bovendien is het zo dat door de vertelstijl vanuit het perspectief van de protagonist, de lezer of kijker vaak meer inzicht krijgt in de innerlijke wereld van de personages.

Waarom is het thema relevant?

Het thema “Dit is geen dagboek” blijft relevant omdat het de lezers of kijkers een sterk gevoel van emotionele connectie en betrokkenheid geeft. Verhalen die verteld worden vanuit het perspectief van de protagonist worden vaak gelezen of bekeken omdat de lezers of kijkers zich kunnen identificeren met de personages. Dit versterkt niet alleen de ervaring en het plezier van de lezer of kijker, maar kan ook helpen om de boodschap van het verhaal beter over te brengen.

FAQs

– Kan het gebruik van het thema “Dit is geen dagboek” het verhaal ook negatief beïnvloeden?

Ja, het kan soms zo zijn dat de vertelstijl de lezer afleidt van het eigenlijke verhaal. Dit kan gebeuren als de lezer of kijker te veel wordt afgeleid door de innerlijke gedachten van de protagonist, waardoor deze minder aandacht heeft voor de ontwikkelingen in het verhaal.

– Zijn alle boeken waarin een personage zijn of haar verhaal vertelt automatisch onderdeel van het thema “Dit is geen dagboek”?

Nee, het thema slaat specifiek op een bepaalde vertelstijl waarbij de protagonist zijn of haar verhaal vertelt alsof het geen dagboek is. Het is daarbij van belang dat de protagonist zijn of haar gevoelens en gedachten deelt met de lezer of kijker zonder expliciet te vertellen dat het om een dagboek gaat.

– Wat is het verschil tussen het thema “Dit is geen dagboek” en het thema “Dagboek”?

Het thema “Dit is geen dagboek” gaat over de specifieke vertelstijl waarbij iemand zijn of haar verhaal vertelt alsof het geen dagboek is. Bij het thema “Dagboek” schrijft de protagonist expliciet dat hij of zij een dagboek bijhoudt. In dit soort verhalen wordt de lezer vaak meer op afstand gehouden van de gevoelens en gedachten van de protagonist, omdat deze eerder aan zichzelf gericht zijn dan aan de lezer.

– Zijn er nadelen aan het gebruik van dit thema?

Een nadeel kan zijn dat de vertelstijl soms verwarrend kan zijn voor de lezers of kijkers die niet gewend zijn aan deze specifieke vorm van narratief. Daarbij kan het ook voorkomen dat de emoties en gedachten van de protagonist te veel overheersen, waardoor de aandacht verschuift naar de psychologische aspecten van het verhaal en minder naar de plot.

Conclusie

Het thema “Dit is geen dagboek” is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse literatuur en populaire cultuur. Het is een vertelstijl waarbij de protagonist zijn of haar verhaal vertelt alsof het geen dagboek is, waardoor de lezer of kijker een sterk gevoel van emotionele connectie en betrokkenheid krijgt. Er zijn veel boeken, tv-series en films die dit thema gebruiken en het draagt bij aan de geloofwaardigheid en aangrijpendheid van het verhaal. Er zijn echter ook nadelen aan deze vertelstijl, omdat het soms verwarrend kan zijn en de emoties en gedachten van de protagonist te veel kunnen overheersen. Over het algemeen zorgt het thema echter voor een realistische en emotioneel geladen lees- of kijkervaring.

Dit is geen dagboek is een boek van Erna Sassen uit 2009. Het boek gaat over Boudewijn, een jongen van veertien jaar die worstelt met zijn dagelijkse leven. Het bijzondere aan het boek is dat het geen dagboek is, ondanks de titel. In plaats daarvan is het geschreven als een roman, maar wel vanuit het perspectief van Boudewijn. Dit zorgt voor een uniek genre binnen de Nederlandse literatuur.

Het verhaal

Boudewijn is een veertienjarige jongen die kampt met verschillende problemen. Zijn ouders zijn gescheiden en hij woont bij zijn moeder, die een nieuwe vriend heeft. Boudewijn heeft het echter moeilijk met de nieuwe situatie en vindt het lastig om zichzelf te zijn. Daarnaast is hij gepest op school en heeft hij een geheim: hij snijdt zichzelf en houdt daar een dagboek over bij.

Het boek begint op het moment dat Boudewijn van school wordt gestuurd vanwege zijn problemen en zijn moeder besluit dat hij naar een psycholoog moet. De psycholoog adviseert Boudewijn om zijn emoties op papier te zetten, maar Boudewijn vindt dit lastig. In plaats daarvan richt hij zich op zijn dagboek, waar hij alles in opschrijft.

Naast zijn dagboek, schrijft Boudewijn ook over zijn dagelijkse leven. Hij beschrijft zijn ontmoetingen met zijn moeders vriend, zijn docente geschiedenis en zijn vriendinnetje Gitta. Langzaam maar zeker komt hij steeds meer in contact met zijn gevoelens en leert hij beter om te gaan met zijn problemen.

Het genre

Het bijzondere aan Dit is geen dagboek is dat het geen traditioneel dagboek is. Het boek is geschreven als een roman, waarbij het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Boudewijn. Dit zorgt voor een uniek genre binnen de Nederlandse literatuur. Het boek kan worden gezien als een mix tussen Young Adult literatuur en literatuur voor volwassenen.

Het boek spreekt vooral jongvolwassenen aan, omdat het onderwerpen behandelt waar zij dagelijks mee te maken hebben. Het verhaal gaat over een jongen die worstelt met zijn gevoelens en emoties, iets waar veel jongeren zich in kunnen herkennen. Daarnaast gaat het boek ook over thema’s als familie, vriendschap en liefde.

Het interessante aan het boek is dat het ondanks zijn unieke genre, toch aansluit bij de literatuur die op dat moment populair was. In 2009 was er veel interesse in Young Adult literatuur, en Dit is geen dagboek sloot daar perfect op aan. Het boek won zelfs de Prijs van de Jonge Jury in 2011, wat aangeeft hoe populair het boek was onder jongeren.

FAQs

1. Waarom is het boek geen traditioneel dagboek?

Erna Sassen heeft bewust gekozen voor een andere vorm dan een traditioneel dagboek, omdat ze meer ruimte wilde voor het verhaal en de gevoelens van Boudewijn. Door het boek in de vorm van een roman te schrijven, kon ze de lezer meer meenemen in het dagelijkse leven van Boudewijn en de impact van zijn problemen op zijn leven.

2. Wat maakt Dit is geen dagboek uniek?

Het bijzondere aan Dit is geen dagboek is dat het een mix is tussen Young Adult literatuur en literatuur voor volwassenen. Het boek is geschreven voor jongvolwassenen en behandelt onderwerpen waar zij dagelijks mee te maken hebben, zoals pesten, vriendschap en liefde. Tegelijkertijd is het boek ook literair hoogstaand en spreekt het een bredere doelgroep aan.

3. Wat is het belangrijkste thema in het boek?

Het belangrijkste thema in Dit is geen dagboek is de zoektocht naar jezelf en hoe je omgaat met problemen. Boudewijn worstelt met zijn gevoelens en emoties en leert in de loop van het boek om hiermee om te gaan. Het boek laat zien hoe lastig het kan zijn om jezelf te zijn, maar ook hoe belangrijk het is om te blijven vechten voor wie je bent.

4. Waarom is Dit is geen dagboek zo populair onder jongeren?

Dit is geen dagboek is zo populair onder jongeren omdat het onderwerpen behandelt waar zij dagelijks mee te maken hebben. Het boek gaat over pesten, vriendschap en liefde, maar ook over hoe lastig het kan zijn om jezelf te zijn. Daarnaast is het boek geschreven in begrijpelijke taal en is het voor jongeren daardoor makkelijk om zich in te leven in het verhaal.

5. Zijn er na Dit is geen dagboek nog meer boeken in dit genre verschenen?

Ja, na Dit is geen dagboek zijn er meer boeken in dit genre verschenen. Het genre wordt ook wel aangeduid als ‘jongerenroman’ en is populair onder schrijvers en lezers. Voorbeelden van vergelijkbare boeken zijn Tonio van A.F.Th. van der Heijden en Je bent mijn beste vriend van Yvon Né.

Conclusie

Dit is geen dagboek is een uniek boek binnen de Nederlandse literatuur. Het bijzondere genre, een mix tussen Young Adult literatuur en literatuur voor volwassenen, maakt het boek toegankelijk voor een breed publiek. Het verhaal van Boudewijn, die worstelt met zijn dagelijkse problemen en emoties, is herkenbaar voor veel jongeren. Het boek heeft dan ook terecht de Prijs van de Jonge Jury gewonnen en is nog altijd populair onder jongeren.